Voor de overzichtelijkheid is dit artikel in drie delen geschreven. DEEL 1 gaat over ervaringen die met de formatie verband houden of althans lijken te houden. DEEL 2 geeft een beknopte beeldverkenning. In DEEL 3 komen de verschillende associaties aan bod die op de formatie van toepassing kunnen zijn.

DEEL1: ERVARINGEN

    Kort na zonsondergang kwam ik dezelfde dag waarop ik de breuklijn in de steen van Stone Avenue had ontdekt bij mijn auto aan. Ik had vele kilometers te voet rondgezworven en voelde me uitgeput maar voldaan. Met mijn vrienden Roos, Martin, Koenraad en Ann had ik afgesproken rond deze tijd nog deel te nemen aan een ritueel rond het kampvuur op de camping bij de Barge Inn. Aangezien het een te zware aanslag op mijn constitutie zou inhouden verkoos ik rechtstreeks naar mijn geliefde kampeerplekje juist aan de rand van het Westwoodse bos te sjezen. Slapen zou ik, en diep.

    De bijeenkomst rond het kampvuur ging uiteraard gewoon door. De avond ving aan met een geïnspireerd verhaal over een indianenjongen die op een berg met de Goden kon praten gevolgd door het "firechild-lied". Er was muziek, de graancirkel- en voorouderspirits werden uitgenodigd, er was meditatie, visualisatie en thee. Mijn vrienden kennende zal het een hele fijne liefdevolle en vredige avond geweest zijn.

    De volgende ochtend ging ik zoals gebruikelijk naar de Silent Circle om het laatste nieuws te vernemen. Toen ik er was kwam er ook juist iemand binnen die melding deed van een nieuwe graancirkel pal naast Westwoods. Hij had het dezelfde ochtend via een vliegtochtje ontdekt.
    Maar verhip! Dat is precies naast de plek waar ik net vandaan kwam! Waar ik die nacht heb liggen snurken! En ik heb helemaal niks gemerkt... Op de camera van de persoon zie ik hoe prachtig de formatie is. We bedenken ons niet en gaan er snel heen.

Het maagdelijke midden.

    De formatie is absoluut een beauty. De cirkel in het midden wordt omzoomd door een tamelijke brede band van staand gewas terwijl er geen traktorsporen zijn die het mogelijk maken er eenvoudig binnen te treden. Als even later Charles dit centrum onderzoekt verklaart hij te hebben gesprongen om er in te komen. De man is atletischer dan ik hem had ingeschat.
   Maar wat een heerlijke sensatie is het weer om als eersten het knapperige graan te betreden! De verwondering, het puzzelen, het verkennen van de lay. De omgeving is ronduit prachtig en stil. En natuurlijk heel veel foto's maken. De formatie geeft me weer net dat beetje meer opwinding dan ik gewoon of begrijpelijk acht. Ik schrijf het dan ook toe aan de graancirkelenergie.

      
Inspecteur Charles als eerste in het centrum.                         Axis Mundi of één van mijn vier vrienden?

    Als ik de formatie verlaat spoed ik mij naar de camping om het goede nieuws aan mijn vrienden te berichten. Ze staan perplex. Toch zeker als Joshua (één van de kinderen) opmerkt dat de formatie het kampvuur voorstelt. Inderdaad, er is zeer eenvoudig een kampvuur in te zien waar vier personen verbonden in een cirkel omheen zitten! Het lijkt er daarom sterk op dat deze formatie door in ieder geval mijn vier companen op magische wijze is gecreëerd in samenwerking met de spirituele graancirkelmeesters in de buitenzintuiglijke regionen. Het is bijna alsof ze mij die nacht een telegramberichtje hebben toegestuurd...

Firechild Joshua in de formatie.

    Later ontmoette ik weer andere vrienden die me wisten te vertellen dat ze die nacht bij West Kennett's Sanctuary op wacht hadden gestaan en toen om plusminus 2 uur boven de locatie van deze gewasformatie vreemde witte en rode lichten hadden gezien. Om het helemaal onwerkelijk te maken hing er terzelfder tijd ook een groot gezicht in de lucht...

    Gedurende meer dan een maand verbleef ik in de buurt en bezocht daarom nog enkele keren de formatie opnieuw. Hoe ouder een formatie wordt hoe vaker je hem dan in de rust van de eenzaamheid kunt beleven. Zo kon het gebeuren dat ik na enkele weken nog eens in het midden van de formatie stond en toen, blijkbaar toch niet helemaal alleen, een heldere gedachtenstem hoorde die “come forward” tegen me zei. De onzichtbare wereld is nooit ver weg. Zeker niet wanneer het om graancirkels gaat.

DEEL 2: BEELDVERKENNING

Diagram 1.

TOTAALBEELD
   De formatie toont ons een viervoudige symetrische figuur rondom een grote cirkel in het midden. (diagram 1) Het is alsof er vier puntige vlammen van deze middencirkel uitgaan. Rond deze middencirkel ontdekken we een ring met vier kleinere cirkels. (diagram 2) De ring wordt telkens onderbroken door één van de vlammen. De vlammen bestaan uit vijf parallele en tevens golvende lijnen die naar de punt toe óf versmallen en doodlopen óf gezamenlijk uitkomen in uiterste punt. (diagram 3 ) Om precieser te zijn; zowel de buitenste twee lijnen als de middelste lijn vloeien samen. De twee overige lijnen lopen als het ware vast. Tenslotte zijn er nog kleinere cirkels waarneembaar die aan de vlammen verbonden zijn maar die hun onderlinge verbondenheid juist door de vlammen verbroken zien. Het gaat om drie cirkeltjes per vlam die ongeveer in de binnenbochten van de kronkelende vlammen zijn opgesteld. (diagram 4)

     
    Diagram 2.                                  Diagram 3.                                  Diagram 4.

   In hoofdzaak zijn er drie verschillende beeldelementen uit het kosmogram te filteren. Hoewel deze elementen uiteraard in nauwe betrekking tot elkaar staan opent de afzonderlijke benadering van deze elementen een schat aan bevindingen op.
De hoeveelheid materiaal die ik zo heb gevonden acht ik veel te veel om hier uit de doeken te doen. Zo heb ik heb alleen al meer dan 300 toepasselijke diagrammen getekend en dan nog zijn niet alle trajecten helemaal uitgesponnen. De hoeveelheid begeleidende tekst die nodig is om al deze diagrammen en bevindingen uit te leggen vergt zowat een boek op zich. En ergerlijk genoeg heeft dit uitvoerige onderzoek mij nauwelijks een idee gegeven waar deze formatie op aanstuurt. Pas na het werk voor enkele maanden met rust te hebben gelaten kwam vanuit een heel andere benadering de essentieële aap uit de mouw.

   Voor de leesbaarheid van dit artikel behandel ik slechts in het kort de drie beeldelementen. Het kan je wat meer inzicht geven in de wetenschappelijke geavanceerdheid van het model dat, hoe verblind was ik, inmiddels is gebleken te staan voor een ster, zo niet, dan voor planeet Niburu.

BEELDELEMENT: Kern met ring en vier cirkels (diagram 2)
   Dit beeldelement komt overeen met eerder verschenen gewasformaries die soms gelinkt zijn aan de barrows of grafheuvels die in de omgeving veel voorkomen.Eén van de meest logische interpretaties is dat het de omloopbaan van de aarde om de zon voorstelt. De vier coördinaten stellen daarbij het lente-, zomer-, herfst- en winterpunt voor. Aldus kan men op basis van dit beeldelement zich oriënteren in de zodiak.

   
Links: © Peter Sorensen                           Rechts: © Steve Alexander

   De kern en de ring met de vier cirkels nodigt ons uit tot twee logische vervolgstappen. De ene stap is om uitgaande van het midden, de concentrische ring en de eveneens concentrische “ring van vier” nog meer concentrische ringen te construeren. (diagram 5) We enten de nieuwe ringen gemakshalve aan de kleinere cirkeltjes die ons immers daartoe verleiden.

     
    Diagram 5.                                  Diagram 6.                                  Diagram 7.

   Een andere logische vervolgstap is het construeren van diagonalen die ons o.a. van middellijnen voorzien. (diagram 6) Zo wordt het als het ware aangereikt de informatie te bekijken per segment of sectie. Tevens kunnen we aan de hand van zulke diagonalen een raster creëren. (diagram 7)
    Het idee “draaiing” spreekt op verschillende manieren al dadelijk uit de benadering van dit beeldelement. Er vinden verschillende soorten draaiingen plaats, zowel links als rechts om de kern, maar er zijn ook nog eens verschillende kernen die als middelpunt voor draaiing dienen.

BEELDELEMENT: de vlammen (diagram 3)
   We hebben aan de hand van de diagonalen de concentratie op het midden of de eigenlijke eenheid verlaten zodanig de nadruk komt te liggen op wat ik voor het gemak een vlam noem.

Diagram 8.

   De vlam is opgebouwd uit lijnen die zo goed als evenwijdig aan elkaar lopen. De lijndikte is daarbij vrijwel gelijk aan de tussenruimtes hetgeen een resonerend effect teweegbrengt. Aangezien er in de vlam ook nog eens een aantal verbuigingen zich voordoen ontstaat er de suggestie van golven.

    
                    Diagram 9.                                            Diagram 10 (afgeleid van draaiing)

   Aardig is ook om te zien hoe de vijf lijnen overeenkomstig hun getalswaarde zich rangschikken. Zou je ze nummeren (diagram 9) dan zien we hoe de oneven, dus aktieve, getallen 1, 3 en 5 het verst naar buiten reiken en zich uiteindelijk verenigen. De oneven, passieve of ontvankelijke getallen 2 en 4 reiken minder ver en komen niet samen. Deze getalstruktuur komt overeen met de concentrische ringen en hun bewegingsrichting. (diagram 10)
   In de veronderstelling dat de vlammenlijnen oorspronkelijk rechte lijnen geweest moeten zijn creëer ik een reconstruktie die het ontstaan van deze vlammenlijnen benadert.
   In de vier richtingen vertrekken van het begin of het middelpunt de eerste en in wezen enige lijnen.(diagram 11) Met de expansie van het punt zetten tevens de lijnen in breedte uit. (diagram 12) Een nieuw middelpunt kan vervolgens gevonden worden in dit uitgezette eerste punt.

              
diagrammen 13-17

   Naarmate het middelpunt zich uitzet vermeerderen zich de lijnen waarmee we nu het ontstaan van de vier maal vijf synchrone lijnen aardig hebben geduid. De diagrammen in serie zouden in feite nog vloeiender verbeeld kunnen worden, maar ik denk dat het idee inmiddels duidelijk genoeg overkomt.

BEELDELEMENT: de kleinere cirkeltjes (diagram 4)
   Voorts zijn er dan ook nog die gekke bolletjes, althans cirkeltjes, of zo je wilt schijfjes, die aan de vlam verbonden zijn. (diagram 16) Die zijn simpelweg eveneens te beschouwen als coördinaten of constanten. Ook zij lenen zich uitstekend voor het creëren van een raster.(diagram 17)

    
Diagram 16.                                                               Diagram 17.

   Natuurlijk willen we een haaks raster i.p.v. een schreef raster hetgeen bereikt wordt na “skewing” en herschikking. (diagrammen 18 en 19)

    
Diagram 18.                                                               Diagram 19.

   Omdat de verbuigingen van de vlam om de coördinaten heen geschiedt, en er sprake is van een opengebroken raster, wordt het evident dat we hier te maken kunnen hebben met wat in computertermen ook wel "warping" wordt genoemd. Een vorm van manipulatie zou je kunnen zeggen.

   Op basis van de coördinaten zijn in hoofdzaak vier rasters mogelijk. Vervolgens is het denkbaar de rasters over elkaar te plaatsen om zodoende tot nieuwe inzichten te komen. Zo heeft zich bij mij o.a. het idee van inkrimpende en uitzettende rasters gevestigd en tevens dat van het driedimensionale perspectief.

SLOTSOM BEELDVERKENNING
   De oorspronkelijke rechte ontstaanslijnen lijken gedurende het uitbereidings- of vermeerderingsproces al onderhevig aan allerlei wervelende krachten uiteindelijk uitdraaiend op de puntige kronkelvlammen zoals ze zijn weergegeven. De opening van het raster en de verbuigingen van de oorspronkelijk rechte lijnen doen denken aan een geconstrueerde tijdportal d.m.v. ruimtetijd manipulatie. In elk geval is er wat meer inzicht gekomen in het dynamische proces dat lijkt te zijn uitgebeeld.

DEEL 3: ASSOCIATIES

   Zoals zoveel gewasformaties kan men er moeilijk aan ontkomen dat er sprake is van verwijzing naar een bron. Men kan zich afvragen welke bron? Bron van wat? Ik zou zeggen de bron van het leven, de bron van het bestaan, de universele scheppingsbron. Velen geven er de naam God aan. Mensen die meer vasthouden aan het idee van een mechanisch universum noemen het misschien de eerste oorzaak of het scheppende beginsel van de natuur. Je zou het ook het levend en intelligent “isme” achter de verschijnselen kunnen noemen. Persoonlijk zie ik geen enkel probleem in het aanvaarden van de verschillende overtuigingen met betrekking tot deze bron.
   Wel denk ik dat we deze bron slechts eerst en vooral in ons zelf moeten zoeken om er een minder verward begrip over te kunnen vormen. De weg van contemplatie, van meditatie en gebed is een innerlijke activiteit waarlangs belangrijke inzichten zich ontvouwen.

Formatie in een lijnzaadveld die het vergelijken waard is.
Dunley, 2003 © Steve Alexander.

   Door middel van deze algemene verwijzing naar de oerbron van het leven omzeil ik in feite een nauwkeuriger duiding die de aandacht lijkt op te eisen. Het treft me namelijk als een bezwaarlijkheid te moeten constateren dat het kosmogram als teken blijft waggelen tussen embleem van de zon, van de ster of van planeet Niburu. Dit op zich zou natuurlijk al te denken moeten geven…
   Hoewel de scheidslijnen tussen de drie opties waarschijnlijk het beste als futiel mogen worden afgedaan wil ik, als er dan toch per sé gekozen zou moeten worden, het meeste gewicht toekennen aan het idee van de ster.

   Het is frappant hoe deze formatie model kan staan voor de goddelijke ster in ons zelf. De weg naar verlichting of totale zelfrealisatie kan bij iedere stap in die richting telkens weer zoveel uitgestrekter lijken dan we aanvankelijk aannamen. Toch is dit grote ideaal als een lichtbaken voor onze levenswandel, een focuspunt voor onze individuele groei. Deze formatie te duiden als een pictogram dat de ster vertegenwoordigt vindt rechtvaardiging in een aantal verschillende invalshoeken.

   De allereerste indruk die de West Woods formatie bij me opriep was dat er dezelfde energie of expressie tot uitdrukking werd gebracht als bij de dansende hindoegod Shiva.

Shiva met op de achtergrond het kosmogram van de West Woods formatie.

   De kosmische dans van deze God-koning staat voor de eeuwige beweging van het universum. Door het ritme van de dans zet het universum zich in beweging en begint zich in al zijn vormen te manifesteren. Als hij ophoudt op zijn trommel te slaan om een ander ritme te zoeken vergaat op dat moment het universum waarna bij het hervatten van de dans deze opnieuw geschapen wordt. De vlammencirkel rond Shiva is energie in zijn puurste vorm, dus zowel scheppende als vernietigende energie. Ze is tevens symbool voor de heilige mantra AUM, de grondklank van de schepping.

   Wat betreft West Woods is er eveneens sprake van een vlammencirkel. De combinatie vlammen en ringen kunnen beschouwd worden als stralen en golven. Zo kan men er moeilijk aan ontkomen dat hier sprake wil zijn van een energiebron. Aangezien de kern met het “stuurwiel” als beeldelement vaak duidelijk aan de barrows gelinkt zijn heb ik onder andere aan de mogelijkheid gedacht dat het midden een vorm van aardstraling betreft. Deze gedachte aan een vorm van aardstraling die onderhevig is aan bepaalde invloeden werd vanuit mijn onderbewustzijn bevestigd met de mededeling dat dit in diepe zin waar is. Die diepe zin is natuurlijk lastig te bevatten en met de indirecte bevestiging dat het gaat om aarde-energie verloor ik lange tijd het voor de handliggende idee van de ster als essentie.

Sumerische ster maan en zon.

   Op een gegeven moment kwam mij als ondersteunend materiaal een aantal afbeeldingen onder ogen van de oude Sumeriërs. Zij verbeeldden zowel een ster als de zon op een manier waarvan de West Woodsformatie een synthese leek te zijn. Als de Sumerische zon er net zoveel op lijkt als de Sumerische ster en men zich daarbij herinnert dat er ook nog een omloopbaan van de aarde in het teken is opgenomen dan wordt de zon als juiste interpretatie uiteraard het meest aannemelijk. Echter, de synthese lijkt nog het meest op de bijzondere schijf waarvan wel gezegd wordt dat die Niburu voorstelt…

Een Oud-Sumerische hiërophant onderwijst aardbewoners.

   Als één van de meest duidelijke aanwijzingen dat de West Woodsformatie een ster voorstelt, acht ik het gegeven dat, wanneer je alle coördinaten bij elkaar optelt je dan uitkomt op getal 17. Dat nummer is van oudsher en zoals uit de universele Tarot blijkt, het getal van de ster. Eén van de mooiste, zoniet de allermooiste kaart die het orakel rijk is. De kristallen ster is mij net zoals in de Tarot, eveneens als een prachtige jonge dame verschenen toen het mij duidelijk werd dat de formatie absoluut de ster als hoofthema had. Terwijl ik mij voedde met haar kracht gaf ze me informatie over mogelijkheden in mijn toekomst.

Frida Harris/Aleister Crowley; kaart 17 - de Ster.

   Gelet op de mogelijkheid dat de ster als tarotkaart misschien is afgeleid van Niburu wordt meteen een bijzonder element in het in vele opzichten voortreffelijke Crowley-deck duidelijk. De kaart toont centraal op de achtergrond een enorme rode planeet hetgeen op zijn minst een merkwaardigheid mag heten voor een kaart die de ster genoemd wordt. Ik bedoel maar te zeggen dat het haast logischer ware geweest om de kaart in dit geval als naam "de planeet" mee te geven.

   Uit al het voorgaande blijkt al dat men de ster, de zon, Niburu of zelfs planeet aarde niet al te concreet als interpretatie hoeft te nemen, in die zin dat juist vanwege het universele karakter van het Westwoods teken al deze hemellichamen in aanmerking komen. Dit is leuk en geniaal omdat het daarmee de barrières van de vormbegrenzing doorbreekt.
   Uiteindelijk schijnt de aarde zoals alle andere planeten ooit een zon te moeten worden. En de zon is zoals we weten niks anders dan een nabije ster. Ergens in tijd, zelfs al gaat het om miljoenen jaren, zijn deze bollen overeenkomstig.
   Het is daarom dat er vooral op het inwezenlijke van deze machtige voertuigen zal worden geduid. En zo kan de ceremoniële verheerlijking van het vuur door de mensen hier op aarde een aanleiding worden tot nadere kennismaking met het grote bewustzijnsvuur dat het universum overal en altijd doordringt.

De formatie meer dan een maand oud. © Randell

Home

Randell, betekenis van graancirkels